Je relatie tot je medicatie

Je relatie tot je medicatie bepaald de manier waarop je om kunt gaan met de bijwerkingen van de medicatie. Het is een ingewikkelse relatie voor mij. Het is wel heel duidelijk dat ik het nodig heb om medicatie te gebruiken en ik ben erg blij dat de medicatie er is en dat ik niet meer ziek ben en al jaren een redelijk normaal leven kan leiden. Maar de bijwerkingen van de medicatie zorgen voor een barst in de blijdschap. De relatie wordt dubbel, ik neem het met tegen zin omdat ik weet hoe moe ik ben morgen, hoe weinig emergie ik heb en ergens heb ik nog de hoop dat ik ooit weer zonder kan. Ooit..... ondanks al die bijwerkingen neem ik het wel elke dag want het alternatief is gewoon geen optie. De relatie tot je medicatie wordt dus bepaald door een soort wanhoop van geen alternatief mogelijk het is dit of niks, het is dit of psychose. Terwijl je die relatie ook anders kan bekijken waardoor je minder wanhopig wordt. Het is een hulpmiddel dat je kunt gebruiken om je leven onder controle te houden. Om de regie te houden en ondanks dat psychose geen optie is kies je er wel voor om de psychose tegen te gaan en je er niet bij neer te leggen. Het helpt en het dicteert niet, dat doe je zelf. Dan nog is het niet leuk en voelt het soms als kiezen tussen twee kwaden. Maar ook op dat moment kies je vanuit je kracht en laat je geen ruimte voor wanhoop want die filter is soms best geruststellend want over de psychose hoef je je niet meer de hele tijd zorgen te maken. Je hebt veiligheid en houvast gekregen.