Wat eten wij vandaag? 7 juli 2017

In deze post wilde ik weer eens met jullie delen wat ik gegeten heb vandaag. Om te beginnen is dit geen eetschema of dieet waarbij ik zeg wat je moet eten om af te vallen. Dit is wat ik op 1 dag gegeten terwijl ik zelf probeer af te vallen. Als je wilt afvallen raadt ik je aan om naar je huisarts of diëtist te gaan.
Dat gezegd hebbende: vandaag was een vegetarische dag. We proberen op dit moment minder dierlijke producten te eten omdat wij ins daar beter bij voelen.
Mijn ontbijt was een kom special k flakes met sojamelk. Ik heb sochtends niet veel honger dus op dat tijdstip eet ik wat minder zodat ik savonds wat meer kan eten als ik meer honger heb.
De lunch waren 2 volkoren knackebrod met 20+ smeerkaas en een kom alpro go (soort koemelk vrije kwark op basis van soja)
Tussendoor heb ik twee handjes amandelen gegeten
Savonds heb ik pasta gemaakt met ricotta gegrilde aubergine rucola en een beetje pecorino het recept staat met foto op mijn instagram pagina @perensap
Als toetje hebben we 1 bolletje citroen sorbet gegeten
Zoals ik hierboven als zij willen we minder dierlijke producten eten dat gaat niet elke dag we eten soms ook vlees maar gewoon minder. Ik heb alleen nog geen vervanger gevonden voor kaas. Dat blijft hier toch iets wat we graag eten. Iemand een suggestie? Laat maar weten.

Medicatiehonger: Taboe!

Voor veel mensen die ik ben tegen gekomen is medicatie honger iets waar ze zich voor schamen. je schaamt je al omdat je ziek bent, er zit een hoop taboe en vooroordelen over mensen die psychoses hebben ingebakken in de maatschappij. Daar kun je boeken mee vullen en daar wordt ook tegen gestreden. Heel goed! Maar die medicatie honger en de gewichtstoename is nog iets waar mensen zich voor schamen. Je moet vaak ook aan mensen uitleggen waarom je opeens zo dik bent geworden, heel erg fijn. Een de vooroordelen dat dikke mensen dom zijn, geen rem hebben, zich niet in kunnen houden, geen wilskracht en dicipline hebben en niet weten wat normaal eten is zijn ook van toepassing op mensen met medicatie honger. Veel mensen denken: je eet gewoon teveel als je daar mee stopt komt het allemaal goed. Je eet wel te veel, maar het is niet gewoon. Het is verre van gewoon en het is een van de dingen wat een echte haat/liefde relatie met de medicatie geeft. Je hebt het nodig en alles is beter dan psychotische zijn. Echt alles, ook een dik lijf. Die honger is iets waar je mee om moet leren gaan, en dat kan, dat kan je leren en langzaam opbouwen. En de  medicatie maakt je dik maar absoluut niet dom. Je hoeft je nergens voor te schamen. Het is de meest voorkomende bijwerking! Volgens de bijsluiter van mijn clozapine heeft 1 op de 10 mensen last van gewichtstoename! Deze voorkoming valt onder de categorie zeer vaak! Persoonlijk is mijn ervaring dat ik en ook iedereen die ik ben tegengekomen en clozapine gebruikt last heeft van deze bijwerking en dat begint al bij de laagste dosis van 12.5/25 mg. Het kan dus gewoon de beste overkomen en je bent zeker niet dom en je hebt zeker geen gebrek aan wilskracht. Het hertsellen van een psychose vereist al genoeg wilskracht en medicatiehonger is een direct gevolg van de medicijnen en niet van een gebrek in jou persoon. Toch blijft die gewichtstoename een gevoelig onderwerp voor veel mensen. Dat is niet vreemd. we leven in een maatschappij die wordt overheerst door een bepaald schoonheidsideaal, een beeld van wat echt succes in houdt en een beeld van hoe je gelukkig moet zijn en waar je gelukkig mee moet zijn. Om dit te bereiken wordt er een hoop afgemediteert en gevisualiseert, mensen geen vreemd doen met hun dieet, extreem veel sporten en spieren opbouwen om er op een bepaalde manier uit te zien. Dus als je in psychose komt, heb je vaak in de ogen van de maatschappij al gefaald en als je dan  ook nog eens kilo's aankomt val je er al helemaal buiten. het maakt een vervelende aandoening extra complex. Hierdoor wordt het een taboe en wordt het moeilijk om je gewicht ook met je behandelaar te bespreken. Je wilt mensen niet kwetsen en alleen al het feit dat mensen je dik vinden is voor veel mensen erg kwetsend. Maar je kunt er niks aan doen! Er is letterlijk een pil die je genomen hebt waar je dik van wordt. Het is geen persoonlijk falen, dat is het voor niemand met overgewicht, maar zo schuift de maatschappij het wel in je schoenen. Dat geldt denk ik voor iedereen met overgewicht. Medicatiehonger moet uit de taboesfeer en bespreekbaar worden voor iedereen. Mensen hoeven zich nergens voor te schamen. Waarom dan toch afvallen? Of proberen niet meer aan te komen? Omdat een BMI boven de 25 ongezond is. Mensen in de psychiatrie leven gemiddeld al korter dan mensen zonder diagnose en de medicatie beinvloed meer dingen in je gezondheid dus het is van groot belang, ook  voor de kwaliteit van je leven dat je een gezond gewicht krijgt. lichamelijke en geestelijke gezondheid gaan hand in hand en er is een manier om hier mee om te gaan. Je bent niet dom, je hebt juist veel wilskracht! Schaam je niet!

CGT tegen medictiehonger: Gouden tip of klinklare onzin?

Ja daar zet ik dan bij de verpleegkundige van parnassia voor de jaarlijke lichamelijk controle. Heel erg goed op de hoogte was ze niet. Ze begon over mijn hoge bloeddruk terwijl er toch duidelijk in mijn dossier staat dat ik orthostatische hypotentie heb, heel wat anders. Ze ging zelf maar even mijn bloeddruk meten en die was prima, maar wat aan de lage kant! Ik mocht op de weegschaal, ja dat zijn nog wel wat kilo's te veel, maar mijn BMI is nu wel weer onder de 30. Er was nog bloed geprikt en dat was allemaal in orde, alleen vitamin D wat aan de lage kant, zoals de rest van half Nederland. Toen begon ze over mijn gewicht. Ik leg uit hoe de medicatie honger werkt bij mij. Zij lacht en zegt, ooh, medicatiehonger zo had ze het nog nooit gehoord: nieuw woord voor haar! Toen kwam ze zomaar uit het niets met het volgende idee: cognitieve gedrags therapie tegen de medicatie honger. Ze was zelf geen SPV'er en ze wist verder ook niet zoveel van CGT (dat was te merken, al ben ik ook wel een door gewinterde) maar ze zei heel vrolijk dat veel mensen zoveel baad hebben bij CGT dus waarom zou je dat niet met medicatie honger proberen. Het idee riep meteen weerstand bij mij op om deze rede:
Je gedrag veranderen doordat je anders gaat denken, wat ik altijd gedaan heb bij CGT, is geen optie bij medicatie honger. De honger zit wel de hele tijd in je gedachte en het gedrag, dat je gaat eten, kan je niet zomaar onder controle houden, maar de honger is een lichamelijk gevoel en geen gedachte. Het maakt je gedachten gek maar het heeft een lichamelijk oorzaak, namelijk: Je hebt HONGER! dan heeft het helemaal geen zin om G schemas te maken en je gedachten uit te pluizen want het zit in je buik en niet in je hoofd.  Er liggen geen gedachtes ten grondslag aan medicatie honger en het enige waar deze CGT op dat moment aan bij zou kunnen dragen is je nog gekker maken want het gedrag dat je wilt bewerkstelligen: niet eten, is niet haalbaar als je gewoon de medicatie elke dag braaf neemt. De oorzaak van medicatie honger zijn niet gedachtes die in je opkomen maar hongergevoel dat in je opkomt door medicatie. Een biologische oorzaak en geen psychologische oorzaak.
Nu is het vast lief bedoelt, van de verpleegkundige van parnassia maar de oorzaak van medicatie honger blijft medicatie.