Medicatiehonger: Taboe!

Voor veel mensen die ik ben tegen gekomen is medicatie honger iets waar ze zich voor schamen. je schaamt je al omdat je ziek bent, er zit een hoop taboe en vooroordelen over mensen die psychoses hebben ingebakken in de maatschappij. Daar kun je boeken mee vullen en daar wordt ook tegen gestreden. Heel goed! Maar die medicatie honger en de gewichtstoename is nog iets waar mensen zich voor schamen. Je moet vaak ook aan mensen uitleggen waarom je opeens zo dik bent geworden, heel erg fijn. Een de vooroordelen dat dikke mensen dom zijn, geen rem hebben, zich niet in kunnen houden, geen wilskracht en dicipline hebben en niet weten wat normaal eten is zijn ook van toepassing op mensen met medicatie honger. Veel mensen denken: je eet gewoon teveel als je daar mee stopt komt het allemaal goed. Je eet wel te veel, maar het is niet gewoon. Het is verre van gewoon en het is een van de dingen wat een echte haat/liefde relatie met de medicatie geeft. Je hebt het nodig en alles is beter dan psychotische zijn. Echt alles, ook een dik lijf. Die honger is iets waar je mee om moet leren gaan, en dat kan, dat kan je leren en langzaam opbouwen. En de  medicatie maakt je dik maar absoluut niet dom. Je hoeft je nergens voor te schamen. Het is de meest voorkomende bijwerking! Volgens de bijsluiter van mijn clozapine heeft 1 op de 10 mensen last van gewichtstoename! Deze voorkoming valt onder de categorie zeer vaak! Persoonlijk is mijn ervaring dat ik en ook iedereen die ik ben tegengekomen en clozapine gebruikt last heeft van deze bijwerking en dat begint al bij de laagste dosis van 12.5/25 mg. Het kan dus gewoon de beste overkomen en je bent zeker niet dom en je hebt zeker geen gebrek aan wilskracht. Het hertsellen van een psychose vereist al genoeg wilskracht en medicatiehonger is een direct gevolg van de medicijnen en niet van een gebrek in jou persoon. Toch blijft die gewichtstoename een gevoelig onderwerp voor veel mensen. Dat is niet vreemd. we leven in een maatschappij die wordt overheerst door een bepaald schoonheidsideaal, een beeld van wat echt succes in houdt en een beeld van hoe je gelukkig moet zijn en waar je gelukkig mee moet zijn. Om dit te bereiken wordt er een hoop afgemediteert en gevisualiseert, mensen geen vreemd doen met hun dieet, extreem veel sporten en spieren opbouwen om er op een bepaalde manier uit te zien. Dus als je in psychose komt, heb je vaak in de ogen van de maatschappij al gefaald en als je dan  ook nog eens kilo's aankomt val je er al helemaal buiten. het maakt een vervelende aandoening extra complex. Hierdoor wordt het een taboe en wordt het moeilijk om je gewicht ook met je behandelaar te bespreken. Je wilt mensen niet kwetsen en alleen al het feit dat mensen je dik vinden is voor veel mensen erg kwetsend. Maar je kunt er niks aan doen! Er is letterlijk een pil die je genomen hebt waar je dik van wordt. Het is geen persoonlijk falen, dat is het voor niemand met overgewicht, maar zo schuift de maatschappij het wel in je schoenen. Dat geldt denk ik voor iedereen met overgewicht. Medicatiehonger moet uit de taboesfeer en bespreekbaar worden voor iedereen. Mensen hoeven zich nergens voor te schamen. Waarom dan toch afvallen? Of proberen niet meer aan te komen? Omdat een BMI boven de 25 ongezond is. Mensen in de psychiatrie leven gemiddeld al korter dan mensen zonder diagnose en de medicatie beinvloed meer dingen in je gezondheid dus het is van groot belang, ook  voor de kwaliteit van je leven dat je een gezond gewicht krijgt. lichamelijke en geestelijke gezondheid gaan hand in hand en er is een manier om hier mee om te gaan. Je bent niet dom, je hebt juist veel wilskracht! Schaam je niet!